| Εὐθὺς εὐθὺς | εὐθύς[1] or εὐθύς[2] | ευθ(υ)·ς; ευθυς | indecl; mas nom sg | Mt 3:16, Mt 13:20, Mt 13:21, Mt 14:27, Mt 21:3, Mk 1:10, Mk 1:12, Mk 1:18, Mk 1:20, Mk 1:21, Mk 1:23, Mk 1:28, Mk 1:29, Mk 1:30, Mk 1:42, Mk 1:43, Mk 2:8, Mk 2:12, Mk 3:6, Mk 4:5, Mk 4:15, Mk 4:16, Mk 4:17, Mk 4:29, Mk 5:2, Mk 5:29, Mk 5:30, Mk 5:42, Mk 6:25, Mk 6:27, Mk 6:45, Mk 6:50, Mk 6:54, Mk 7:25, Mk 8:10, Mk 9:15, Mk 9:20, Mk 9:24, Mk 10:52, Mk 11:2, Mk 11:3, Mk 14:43, Mk 14:45, Mk 14:72, Mk 15:1, Lk 6:49, Jn 13:32, Jn 19:34, Acts 10:16 |