ἐν·δοξό·τερος -α -ον [LXX] (Comp. of ἔν·δοξος)
Adjective (2-1-2) Not all forms below are necessarily attested. Highlighted words may or may not be a match to the GNT or LXX, if another word also inflects the same way.
| 2-1-2 Adjective |
|---|
| | Contracted | Uncontracted |
|---|
| | Fem | Mas | Neu | Fem | Mas | Neu |
|---|
| Sg | Voc | ενδοξοτερα | ενδοξοτερε | | ενδοξοτερ·α | ενδοξοτερ·ε | |
|---|
| Nom | ενδοξοτερος | ενδοξοτερ·ος |
|---|
| Acc | ενδοξοτεραν | | ενδοξοτερον[LXX] | ενδοξοτερ·αν | | ενδοξοτερ·ον |
|---|
| Dat | ενδοξοτερᾳ | ενδοξοτερῳ | ενδοξοτερ·ᾳ | ενδοξοτερ·ῳ |
|---|
| Gen | ενδοξοτερας | ενδοξοτερου | ενδοξοτερ·ας | ενδοξοτερ·ου |
|---|
| Pl | Voc | ενδοξοτεραι | ενδοξοτεροι | ενδοξοτερα | ενδοξοτερ·αι | ενδοξοτερ·οι | ενδοξοτερ·α |
|---|
| Nom |
|---|
| Acc | ενδοξοτερας | ενδοξοτερους | ενδοξοτερ·ας | ενδοξοτερ·ους |
|---|
| Dat | ενδοξοτεραις | ενδοξοτεροις | ενδοξοτερ·αις | ενδοξοτερ·οις |
|---|
| Gen | ενδοξοτερων | ενδοξοτερ·ων |
|---|
|