ἐν·δοξό·τατος -η -ον [LXX] (Superl. of ἔν·δοξος)
Adjective (2-1-2) Not all forms below are necessarily attested. Highlighted words may or may not be a match to the GNT or LXX, if another word also inflects the same way.
2-1-2 Adjective |
| | Contracted | Uncontracted |
| | Fem | Mas | Neu | Fem | Mas | Neu |
Sg | Voc | ενδοξοτατη | ενδοξοτατε | | ενδοξοτατ·η | ενδοξοτατ·ε | |
Nom | ενδοξοτατος[LXX] | ενδοξοτατ·ος |
Acc | ενδοξοτατην | | ενδοξοτατον | ενδοξοτατ·ην | | ενδοξοτατ·ον |
Dat | ενδοξοτατῃ | ενδοξοτατῳ | ενδοξοτατ·ῃ | ενδοξοτατ·ῳ |
Gen | ενδοξοτατης | ενδοξοτατου | ενδοξοτατ·ης | ενδοξοτατ·ου |
Pl | Voc | ενδοξοταται | ενδοξοτατοι | ενδοξοτατα | ενδοξοτατ·αι | ενδοξοτατ·οι | ενδοξοτατ·α |
Nom |
Acc | ενδοξοτατας | ενδοξοτατους | ενδοξοτατ·ας | ενδοξοτατ·ους |
Dat | ενδοξοταταις | ενδοξοτατοις | ενδοξοτατ·αις | ενδοξοτατ·οις |
Gen | ενδοξοτατων | ενδοξοτατ·ων |
|