ἀν·εκτό·τερος -α -ον (Comp. of ἀν·εκτός)
Adjective (2-1-2) Not all forms below are necessarily attested. Highlighted words may or may not be a match to the GNT or LXX, if another word also inflects the same way.
2-1-2 Adjective |
| | Contracted | Uncontracted |
| | Fem | Mas | Neu | Fem | Mas | Neu |
Sg | Voc | ανεκτοτερα | ανεκτοτερε | | ανεκτοτερ·α | ανεκτοτερ·ε | |
Nom | ανεκτοτερος | ανεκτοτερ·ος |
Acc | ανεκτοτεραν | | ανεκτοτερον[GNT] | ανεκτοτερ·αν | | ανεκτοτερ·ον |
Dat | ανεκτοτερᾳ | ανεκτοτερῳ | ανεκτοτερ·ᾳ | ανεκτοτερ·ῳ |
Gen | ανεκτοτερας | ανεκτοτερου | ανεκτοτερ·ας | ανεκτοτερ·ου |
Pl | Voc | ανεκτοτεραι | ανεκτοτεροι | ανεκτοτερα | ανεκτοτερ·αι | ανεκτοτερ·οι | ανεκτοτερ·α |
Nom |
Acc | ανεκτοτερας | ανεκτοτερους | ανεκτοτερ·ας | ανεκτοτερ·ους |
Dat | ανεκτοτεραις | ανεκτοτεροις | ανεκτοτερ·αις | ανεκτοτερ·οις |
Gen | ανεκτοτερων | ανεκτοτερ·ων |
|