ἀναγκαιό·τερος -α -ον (Comp. of ἀναγκαῖος)
Adjective (2-1-2) Not all forms below are necessarily attested. Highlighted words may or may not be a match to the GNT or LXX, if another word also inflects the same way.
2-1-2 Adjective |
| | Contracted | Uncontracted |
| | Fem | Mas | Neu | Fem | Mas | Neu |
Sg | Voc | αναγκαιοτερα | αναγκαιοτερε | | αναγκαιοτερ·α | αναγκαιοτερ·ε | |
Nom | αναγκαιοτερος | αναγκαιοτερ·ος |
Acc | αναγκαιοτεραν | | αναγκαιοτερον[GNT] | αναγκαιοτερ·αν | | αναγκαιοτερ·ον |
Dat | αναγκαιοτερᾳ | αναγκαιοτερῳ | αναγκαιοτερ·ᾳ | αναγκαιοτερ·ῳ |
Gen | αναγκαιοτερας | αναγκαιοτερου | αναγκαιοτερ·ας | αναγκαιοτερ·ου |
Pl | Voc | αναγκαιοτεραι | αναγκαιοτεροι | αναγκαιοτερα | αναγκαιοτερ·αι | αναγκαιοτερ·οι | αναγκαιοτερ·α |
Nom |
Acc | αναγκαιοτερας | αναγκαιοτερους | αναγκαιοτερ·ας | αναγκαιοτερ·ους |
Dat | αναγκαιοτεραις | αναγκαιοτεροις | αναγκαιοτερ·αις | αναγκαιοτερ·οις |
Gen | αναγκαιοτερων | αναγκαιοτερ·ων |
|