ἀναγκαιό·τατος -η -ον [LXX] (Superl. of ἀναγκαῖος)
Adjective (2-1-2) Not all forms below are necessarily attested. Highlighted words may or may not be a match to the GNT or LXX, if another word also inflects the same way.
2-1-2 Adjective |
| | Contracted | Uncontracted |
| | Fem | Mas | Neu | Fem | Mas | Neu |
Sg | Voc | αναγκαιοτατη | αναγκαιοτατε | | αναγκαιοτατ·η | αναγκαιοτατ·ε | |
Nom | αναγκαιοτατος | αναγκαιοτατ·ος |
Acc | αναγκαιοτατην | | αναγκαιοτατον[LXX] | αναγκαιοτατ·ην | | αναγκαιοτατ·ον |
Dat | αναγκαιοτατῃ | αναγκαιοτατῳ | αναγκαιοτατ·ῃ | αναγκαιοτατ·ῳ |
Gen | αναγκαιοτατης | αναγκαιοτατου | αναγκαιοτατ·ης | αναγκαιοτατ·ου |
Pl | Voc | αναγκαιοταται | αναγκαιοτατοι | αναγκαιοτατα | αναγκαιοτατ·αι | αναγκαιοτατ·οι | αναγκαιοτατ·α |
Nom |
Acc | αναγκαιοτατας | αναγκαιοτατους | αναγκαιοτατ·ας | αναγκαιοτατ·ους |
Dat | αναγκαιοταταις | αναγκαιοτατοις | αναγκαιοτατ·αις | αναγκαιοτατ·οις |
Gen | αναγκαιοτατων | αναγκαιοτατ·ων |
|