εὐ·κοπώ·τερος -α -ον (Comp. of εὔ·κοπος)
Adjective (2-1-2) Not all forms below are necessarily attested. Highlighted words may or may not be a match to the GNT or LXX, if another word also inflects the same way.
2-1-2 Adjective |
| | Contracted | Uncontracted |
| | Fem | Mas | Neu | Fem | Mas | Neu |
Sg | Voc | ευκοπωτερα | ευκοπωτερε | | ευκοπωτερ·α | ευκοπωτερ·ε | |
Nom | ευκοπωτερος | ευκοπωτερ·ος |
Acc | ευκοπωτεραν | | ευκοπωτερον[GNT] | ευκοπωτερ·αν | | ευκοπωτερ·ον |
Dat | ευκοπωτερᾳ | ευκοπωτερῳ | ευκοπωτερ·ᾳ | ευκοπωτερ·ῳ |
Gen | ευκοπωτερας | ευκοπωτερου | ευκοπωτερ·ας | ευκοπωτερ·ου |
Pl | Voc | ευκοπωτεραι | ευκοπωτεροι | ευκοπωτερα | ευκοπωτερ·αι | ευκοπωτερ·οι | ευκοπωτερ·α |
Nom |
Acc | ευκοπωτερας | ευκοπωτερους | ευκοπωτερ·ας | ευκοπωτερ·ους |
Dat | ευκοπωτεραις | ευκοπωτεροις | ευκοπωτερ·αις | ευκοπωτερ·οις |
Gen | ευκοπωτερων | ευκοπωτερ·ων |
|