συγγένεια, -ας, ἡ relative (n.)
* συγγενής -ές relative (adj.)
συγγενίς, -ίδος, ἡ cousin (n.)
συγγίνομαι [LXX] to to be with any one hold converse or communication with associate or keep (v.)
συγγνώμη, -ης, ἡ permission (n.)
συγκάθημαι to sit together (v.)
συγκαθίζω to sit down together (v.)
συγκαθυφαίνω [LXX] to ??? (v.)
συγκακοπαθέω to suffer hardship together with (v.)
συγκακουχέομαι to maltreat together with (v.)
συγκαλέω to call together (v.)
συγκαλύπτω to disguise/ conceal (v.)
συγκάμπτω to bend (v.)
συγκαταβαίνω to go down with (v.)
συγκατάθεσις, -εως, ἡ union (n.)
συγκατατίθημι to partake with (v.)
συγκαταψηφίζομαι to numbered with (v.)
συγκεράννυμι to mix together (v.)
συγκινέω to stir up (v.)
συγκλάω [LXX] to break off (v.)
συγκλείω to shut/coop up (v.)
συγκληρονόμος -ον co-heir (adj.)
συγκοινωνέω to share together (v.)
συγκοινωνός, -οῦ, ὁ co-sharer (n.)
συγκομίζω to collect (v.)
συγκρίνω to compare (v.)
συγκρύπτω [LXX] to to cover up or completely (v.)
συγκύπτω to bend forward (v.)
συγκυρία, -ας, ἡ chance (n.)
συγχαίρω to rejoice with (v.)
συγχέω/-χύν(ν)ω to confuse/confound (v.)
συγχράομαι to utilize (v.)
συγχύννω (s. -χέω) to confuse/confound (v.)
συγχύνω (s. -χέω) to confuse/confound (v.)
σύγχυσις, -εως, ἡ confusion (n.)