ἀν·οσιώ·τατος -η -ον [LXX] (Superl. of ἀ·νόσιος)
Adjective (2-1-2) Not all forms below are necessarily attested. Highlighted words may or may not be a match to the GNT or LXX, if another word also inflects the same way.
2-1-2 Adjective |
| | Contracted | Uncontracted |
| | Fem | Mas | Neu | Fem | Mas | Neu |
Sg | Voc | ανοσιωτατη | ανοσιωτατε | | ανοσιωτατ·η | ανοσιωτατ·ε | |
Nom | ανοσιωτατος | ανοσιωτατ·ος |
Acc | ανοσιωτατην | | ανοσιωτατον[LXX] | ανοσιωτατ·ην | | ανοσιωτατ·ον |
Dat | ανοσιωτατῃ | ανοσιωτατῳ | ανοσιωτατ·ῃ | ανοσιωτατ·ῳ |
Gen | ανοσιωτατης | ανοσιωτατου | ανοσιωτατ·ης | ανοσιωτατ·ου |
Pl | Voc | ανοσιωταται | ανοσιωτατοι | ανοσιωτατα | ανοσιωτατ·αι | ανοσιωτατ·οι | ανοσιωτατ·α |
Nom |
Acc | ανοσιωτατας | ανοσιωτατους | ανοσιωτατ·ας | ανοσιωτατ·ους |
Dat | ανοσιωταταις | ανοσιωτατοις | ανοσιωτατ·αις | ανοσιωτατ·οις |
Gen | ανοσιωτατων | ανοσιωτατ·ων |
|